erkk..


Alhamdulillah. Alhamdulillah.. Alhamdulillah...


In the name of Allah...

Awak,
terima kasih banyak-banyak.
Sangat terima kasih pada awak!
Sebab awak selalu ada apabila saya perlukan awak.
Sebab awak selalu dengar apa yang ingin saya katakan.
Sebab awak selalu beri saya kekuatan walaupun saya tak beritahu awak saya dalam kelemahan.

Awak..
Kita akan bersama tak lama je lagi.
Lepas ni masing-masing akan bawa haluan sendiri.
Awak akan penuhi impian ummi awak
.
Awak mungkin akan penuhi impian abah awak
.

Saya pula,
mungkin akan teruskan hidup saya seadanya saya.
Yang lemah tanpa sokongan awak.
Yang sunyi tanpa nasihat awak.
Yang jakun tanpa kehadiran awak.

Saya pernah terfikir.
Kenapa awak terlalu kuat kesannya pada saya?
Padahal awak juga kadangkala seperti teman-teman saya yang lain.
Biasalah, manusia mana ada yang sempurna.
Jadi, ada juga kita berselih pendapat, tersalah faham..
Tapi kenapa saya sayang sangat pada awak?
Sedangkan awak..

Awak,
kenapa harus jadi macam ni?
Kenapa persahabatan yang erat sebegini harus dirosakkan oleh seseorang?
Saya ingat awak dah tahu.
Tapi rupa-rupanya awak tak tahu lagi.
Oh, saya terlupa!
Saya beritahu ini pada orang lain, bukan awak.

Pada mereka, saya beritahu,
sepanjang saya hidup, awaklah kawan terbaik saya!
Meski datang siapa pun sebagai teman,
saya tak dapat tidak,
tetap akan anggap awak yang terbaik,
sebab bagi saya,
awak memang yang terbaik!

Tapi,
kenapa ada dia?
Kenapa wujudnya orang lain?
Kenapa dia boleh sebegitu cepat merenggut persahabatan kita?
Kenapa awak sanggup melakukan ni pada saya, hanya demi dia?
Kenapa kita boleh jadi macam ni?

Awak...
saya rasa lemah tiba-tiba.
Dulu, waktu dia muncul antara kita,
Sungguh saya tak kisah,
kerana bagi saya,
kawan bukannya bermakna awak dah tak boleh berkawan dengan orang lain bila awak kawan dengan saya.
Bukan!
Tapi, cara dia berkawan dengan awak, seolah-olah dia nak ambil awak daripada saya.

Awak!
Kenapa?
Tu je soalan saya pada awak.
Kenapa awak buat saya macam ni?
Hina sangat ke saya?
Sebegini rendah ke martabat saya di mata awak?
Sebegini jijik nilai persahabatan kita di mata awak?

Kenapa, awak?
Kenapa?

Saya nak sangat tanya terus pada awak.
Tapi saya tahu, kalau saya buat macam tu,
hubungan awak dan dia akan terjejas.
Hubungan kita juga.
Saya tak nak itu berlaku.
Antara kita dah terlalu teruk.
Kalau itu berlaku, mungkin akan menjadi lebih teruk.
Saya tak nak!

Jadi, biarkan saya tenggelam dalam persoalan saya..
Biarkan saya karam dalam lautan kasih sayang saya yang tak bertepi pada awak.
Tapi maaf.
Hati saya sudah diisi dengan curiga pada awak.
Saya rasa dikhianati, dan untuk pengetahuan awak,
rasanya sangat sakit!

Mungkin saya bukan yang terbaik untuk awak jadikan sahabat.
Saya sedar siapa saya.
Selalu menyusahkan awak.
Selalu membebankan awak dengan masalah saya.
Saya sedar semua tu!
Tapi tak bermakna itu awak boleh jadikan senjata untuk membedil saya tanpa saya sedari.

Awak, terima kasih kerana beri saya peluang untuk rasa erti sahabat sebenar.
Terima kasih kerana beri saya peluang untuk gembira.
Terima kasih kerana beri saya peluang untuk pernah miliki awak sebagai sahabat.
Pernah miliki awak sebagai sahabat.
Pernah.

Betul orang cakap.
Kalau kita nak sayangkan seseorang,
jangan over2.
Sebab takut nanti, kita jadi benci sangat pada orang tu.

Tapi awak jangan bimbang.
Saya takkan benci awak.
Kerana awak antara intan dan insan terbaik yang pernah Allah kurniakan pada saya.
Dan persahabatan ini, yang dipinjamkan Allah,
mungkin tempoh tamatnya telah tiba.
Dan saya mendoakan, tempoh tamat persahabatan MURNI awak dengan dia dipanjangkan,
sebab saya tak nak awak rasa pedih macam saya rasa,
bila persahabatan yang sangat saya sayang rosak dan musnah, kerana sahabat itu sendiri.

Awak..
persahabatan ibarat jambangan bunga.
Sekali ia terlerai, ia mungkin bisa digubah kembali.
Namun, gubahannya takkan menjadi secantik gubahan pertama.

Awak.........................
kenapa awak buat saya macam ni?

Awak..
kalau selama ni saya menangis di bahu awak berkongsikan masalah,
sekarang saya nak menangis di bahu siapa?
Oh ya!
Di tikar sejadah!
Awak jangan bimbang. Saya masih ada Allah.

Allah takkan pernah tinggalkan saya, kalau saya tak tinggalkan DIA, kan?
Allah takkan pernah curang pada saya, meski DIA punyai hamba yang bertrillion.

Peristiwa ni buat saya sedar.
Awak bukanlah insan yang paling layak untuk saya nobatkan sebagai sahabat terbaik saya,
kerana sahabat terbaik, takkan membenamkan maruah sahabatnya ke pelosok bumi begitu sahaja.

Awak,
awak buat saya rasa sangat sakit!

Awak, kenapa awak buat saya macam ni..............................................?

Mungkin awak sedar, atau mungkin awak tak sedar, atau mungkin awak pura-pura tak sedar,
awak dah BUNUH persahabatan kita..
dan, SANGAT TERIMA KASIH UNTUK ITU!


ALLAHUAKBAR!

Oh, ya!
mungkin Allah nak suruh saya jadi baik sikit, supaya saya dapat sahabat yang baik jugak.
dan mungkin, awak layak dapat sahabat seperti dia.
bukannya saya.

-wallahu'alam-


p/s : buat insan yang bergelar sahabat, jadilah sahabat yang baik untuk sahabat anda, kerana keTIDAKBAIKan anda sangat menyakitkan hati sahabat anda.


nota kaki 1: amik dari notes seorang sahabat di fb dengan izinnya.
nota kaki 2: sangat terasa seperti saya ialah 'awak' terutama sekali part yang bawah-bawah.
nota kaki 3: kepada mereka yang berkenaan, yang rasa dirinya ialah 'saya' dalam entry ini, saya mintak maaf banyak-banyak. Moga Allah anugerahkan awak sahabat terbaik di dunia dan akhirat.

2 comments:

    assalamualaikum k.ma'!!

    salam menyinggah...ni luahan dri hati k.ma ooo cmne nih?? cm aneh je bunyi nyer...hanyaingintahu..wasalam

     

    ha9..xde r..ni amik dr org len ni..aku copy-paste j..cuma bila bca rsa mcm surat ni ditujukn tuk aku j..itu yg ltak kt cni ni~